Het is hier dus geweldig. De stad Utrecht is vlakbij, we hebben probleemwolf Bram in de buurt, voor de broodnodige kicks in onze kabbelende leventjes. Er is een station, je zit zo op de A12, er zijn leuke, goede winkels, gratis parkeren, ook voor mensen uit Utrecht die hier boodschappen komen doen. Kortom: Bunnik is de hemel op aarde, met af en toe een flinke wolk stank van gier, uitlaatgassen van de snelweg, walmende houtvuren en loslopende kippen. Er wordt hier geleefd en buitengewoon lekker gewoond. Althans, door ons, de geprivilegieerden, degenen die zich in minder overspannen tijden op de huizenmarkt begaven.
Er staan hier prachtige ruime, nieuwe twee-onder-een-kappers, die zo’n 7 ton kosten, ze waren in no time verkocht. Maar als je minder te besteden hebt, kom je hier vrijwel niet aan een koophuis. Ook de kleinere huizen - ja, die hebben we - zijn te duur. Vlak naast die grote koophuizen staan 6 net opgeleverde sociale huurwoningen van gemiddeld 55 vierkante meter. 1.020 mensen schreven zich voor die woningen in.