‘Door verdichting van de bestaande bebouwing kun je wijken creëren die beter passen bij een andere levensfase dan die van een jong gezin, maar ook daarvoor zullen we regels moeten loslaten.’ We bouwen nog steeds alsof het 30 jaar geleden is, vindt De Voogd.
‘Rijtjeshuizen met een speelplein en een wipkip. Maar er zijn veel meer alleenstaanden en door toegenomen flexibilisering van arbeid hebben mensen andere en wisselende inkomenspatronen. Op veel plekken kun je op de kop van een rij 2 appartementen toevoegen. Dáár is behoefte aan. Je kunt als corporatie ook woningen kopen in koopwijken en die dan in de verhuur doen.’
‘Met de huidige woningprijzen is dat misschien wat hoog gegrepen. Maar behalve regels kunnen we denk ik ook iets meer onze gereglementeerde benadering van ruimtelijke ordening loslaten.’
Administratief circus
Wat corporaties en gemeenten ook meer moeten loslaten zijn de strikte regels en de enorme bureaucratische rompslomp bij woningruil. De Voogd deed zelf ooit mee aan een driehoekswoningruil, maar voor hij zijn nieuwe woning kon betrekken, stroomde er heel wat water door de Rijn.
‘Het begint er al mee dat je moet weten dat het kan en dan moet je zelf ruilkandidaten vinden. Daarna begint het administratieve circus. Ik snap best dat het gedoe is, maar het faciliteren van woningruil kan bijdragen aan een veel betere verdeling van bewoners over passende huizen. Richt dat dan een beetje beter in. Denk in oplossingen.’