‘Het begint met elkaar tegenkomen op straat’

Sommige huurders of groepen huurders blijken niet altijd welkom in hun nieuwe wijk. In hoeverre kun je daaraan iets doen als corporatie samen met je partners in de wijk? Rolijn Boon vertelt hoe Woonstede in de regio Foodvalley daarmee omgaat aan de hand van stellingen.

De verhouding tussen (nieuwe) buren is niet de verantwoordelijkheid van de woningcorporatie.

‘Het makkelijke antwoord is: als bepaalde huurders of groepen huurders niet welkom zijn in een wijk, dan is dat in eerste instantie de verantwoordelijkheid van de gemeente. De woningcorporatie is slechts uitvoerder van een taakstelling. Maar in de praktijk zien mensen de woningcorporatie wel degelijk als verantwoordelijke partij.’

‘Je ziet dat ook in het nieuws: een buurtbewoner heeft een huis in brand gestoken of een misdrijf gepleegd. Dan staat er in zo’n bericht vaak: de woningcorporatie was op de hoogte van de problemen. Ja, dat klopt, maar je kunt niet zomaar een huurovereenkomst ontbinden als een huurder verward gedrag vertoont, om maar wat te noemen.’

‘Wij proberen de verantwoordelijkheid die ons wordt toegerekend dan ook te nemen. Dus in een situatie waar een huurder of een groep van huurders niet welkom is, dan praten we met vertegenwoordigers van de bewoners. Dat doen we eventueel samen met andere betrokken partijen, zoals de gemeente of maatschappelijke partners. In dat proces ben je als corporatie een verbindende schakel. Dan zal er links- of rechtsom toch een oplossing moeten komen.’

‘We hebben tegenwoordig wat ruimere mogelijkheden voor bemiddeling. Zo kunnen we bewoners nu ook úit een huis bemiddelen wanneer dat bijdraagt aan de leefbaarheid van een wijk. Soms is dat een oplossing, of in ieder geval een deel ervan.’

Diversiteit in wijken is de beste preventie.

‘Ik weet niet of je altijd alle oordelen en vooroordelen over bepaalde groepen mensen kunt wegnemen, maar feit is: onbekend maakt onbemind. Meer diversiteit in wijken is een belangrijke voedingsbodem voor tolerantie en begrip en aan die diversiteit kun je wel degelijk iets doen als corporatie. Dan heb ik het niet alleen over diversiteit naar draagkracht, maar ook over een brede mix van culturen, leeftijden en achtergronden.’

‘Bij Woonstede hanteren we 2 huren voor sociale huurwoningen: een (hogere) huur voor het geval de woning wordt verhuurd aan een huishouden met een hoger inkomen en een (verlaagde) huur voor mensen met een lager inkomen. Zo hebben wij door toepassing van dit 2‑hurenbeleid meer diversiteit kunnen brengen op een van de kwetsbaarste plekken in ons gebied. Daar behoorde eerst maar 8% van de nieuwe huurders tot de hogere inkomensgroep, nu zitten we op 40% van de nieuwe huurders.’

Rolijn Boon werkt als manager Wonen bij Woonstede, een woningcorporatie in de regio West-Veluwe/Vallei, ook wel Foodvalley genoemd, met 12.500 woningen. Ze heeft jarenlang gewerkt in de hospitalitysector en heeft ruim 3 jaar geleden haar hart verloren aan de corporatiesector. De overeenkomst? ‘In beide sectoren draait het om de mens.’

Je moet altijd kijken naar wat er nog meer kan.

‘Jazeker, en dat doen we door op een bepaalde manier te kijken naar onze woningen en het toewijzen ervan. Wij hebben maar 2 typen woningen die specifiek toegewezen worden aan bepaalde groepen, namelijk de seniorenwoningen en de grote-gezinnenwoningen. Maar verder komt iedereen op basis van inschrijftijd voor elk type woning in aanmerking.’

‘Je kunt in ons gebied dus ook in een eengezinswoning terechtkomen als je alleenstaand bent. Hierdoor ontstaat er dus spreiding en diversiteit. Wij vinden dat iedereen het recht heeft om te wonen in het type woning van hun voorkeur. Dat mogen kopers tenslotte ook. En we hebben geen doorstroombeleid. Zo komen er niet alleen jonge gezinnen in een eengezinswoning terecht, maar mag je er ook oud worden.’

Voldoende diversiteit is de oplossing voor alles.

‘Was het maar waar. Door een andere inrichting van de zorg, met meer nadruk op zelfredzaamheid en zelfstandig wonen, zie je steeds meer mensen die hulp nodig hebben en die soms onbegrepen gedrag vertonen. En vrijwel overal leven er bijvoorbeeld vooroordelen over statushouders.’

‘Het is echt niet zo dat er opeens begrip ontstaat voor het onbekende – statushouders uit een vreemd land of een buurman met een psychiatrisch verleden – als je jong en oud en rijk en arm een beetje door elkaar gooit. Mensen met verschillende achtergronden – leeftijd, cultuur, sociale klasse – moeten elkaar om te beginnen kunnen tegenkomen om elkaar te leren kennen en te begrijpen. In de inrichting van de publieke ruimte rondom die woningen, om dat mogelijk te maken, heb je als corporatie een rol. Maar je hebt ook anderen nodig.’

Want samenleven doe je niet alleen.

‘Precies. We zijn samen verantwoordelijk voor een leefbare wijk: samen met de gemeente, hulpdiensten, maatschappelijke partners en zorgorganisaties, én samen met de bewoners. Alleen samen kunnen we het welbevinden van bewoners in een wijk beïnvloeden. Ik zie de rol van de corporatie hierin als die van de verbinder en soms als die van de aanjager. Bij ons werkt een sociaal team van ruim 20 collega’s aan vitale wijken. En ondanks alle inspanningen gaat het dan toch weleens mis.’

Mensgerichte (organisatie)ontwikkeling
De maatschappelijke opgaven van nu vragen veel van organisaties zoals woningcorporaties. Vijf jaar geleden is de leergemeenschap ‘De Beweging’ opgericht waarin deelnemers samen werken aan een antwoord op de vraag: Hoe dragen wij bij aan een mensgerichte en duurzame samenleving? Daarin ligt de nadruk op de menselijke kant van organisatieontwikkeling. Inmiddels doen zo’n 15 corporaties mee en er is ruimte voor meer deelnemers. Lees er meer over op de website van De beweging.

Op Aedes.nl vind je nog meer inspiratie en praktijkverhalen in de bundel Corporatie in beweging en de serie Collegetour Veranderkracht.

Samen wonen en samen leven
Woningcorporaties staan voor leefbare wijken waar mensen prettig kunnen wonen. Daarbij werken ze samen met lokale partners als de gemeente, welzijn, zorg maar ook de politie.
Lees op Aedes.nl meer over het onderwerp Leefbare en veilige wijken
Dat is ook de kern van de gezamenlijk langetermijnvisie van woningcorporaties en branchevereniging Aedes van juni 2024. Meer weten? Lees de Aedes langetermijnvisie via de link: Samen wonen en samen leven: volkshuisvesting als basis voor bestaanszekerheid

Tekst: Els Mannaerts

Wil je elk kwartaal Aedes-Magazine in jouw inbox?

Gerelateerde artikelen