Column

Scheidings­vraagstuk

Vincent Bijlo, cabaretier en schrijver

  1 minuut leestijd

Vincent Bijlo

Tegen het aantal echtscheidingen bij ons in de buurt is gewoon niet op te bouwen. Zelfs al zou je de kids van het nieuwe samengestelde gezin onderbrengen in de nestkastjes. Wat lief eigenlijk dat die er toch komen, ondanks dat de minister er vanaf wilde omdat ze de nieuwbouw zo zouden vertragen.

Zelfs al zou je Noah en Emma en Finn en Noud en Liam en Yara in die nestkatjes stoppen, dan haal je het nog niet. Dat scheidt maar alsof het niets is en ze hebben allemaal kinderen in de puberleeftijd. De gemiddelde woningbezetting is in een aantal gevallen hier in de buurt gehalveerd en de kinderen hebben opeens 2 kamers, één bij mama en één bij papa. Zowel papa als mama hebben meestal al wel weer snel een nieuwe relatie, maar daar gaan ze voorlopig niet mee samenwonen.

‘De gemiddelde woningbezetting is hier in de buurt soms gehalveerd’


Die nieuwe relaties zijn overigens ook gescheidenen met kinderen die ook 2 kamers hebben. Ik ken zelfs kinderen die bij de nieuwe partner van papa of mama ook een kamer hebben, die hebben er dus 3! Maar dan hebben we het uiteraard wel over hogere koopsegmentkinderen. Middenhuur- en sociale huurkinderen komen er stukken bekaaider vanaf. Zij blijven vaak bij één van hun ouders wonen en brengen in het weekend met de andere een bezoekje aan de McDonald’s.

‘Scheidingsbestendige huizen, zou dat wat zijn?’


Is er, zo vraag ik me af, in dit scheidingsvraagstuk een rol weggelegd voor de corporaties? Moet er een regionale intercorporatieve stroom van gescheidenen op gang komen? Biedt optoppen, splitsen of zelfs hospitaverhuur hier uitkomst? Of zou de corporatie een blijf-toch-bij-elkaar-wonen-campagne moeten starten? Dit laatste lijkt me niet voor de hand liggend, het grijpt te diep in in de privésfeer van mensen. Vroeger schrokken corporaties daar niet voor terug. Ik ken voorbeelden uit het begin van de vorige eeuw van corporaties die het huurders verboden alcohol te drinken, Wonen 0.0. Dat soort krasse maatregelen passen niet meer in deze gehyperindividualiseerde tijden.

Scheidingsbestendige huizen, zou dat wat zijn? Woningen waarin je met schuifwanden van 2 kamers één kan maken en andersom, een soort Rietveld Schröderhuizen. Dat is nog eens dynamisch inspelen op de veranderde woonbehoefte.

Foto: Werry Crone

Wil je elk kwartaal Aedes-Magazine in jouw inbox?

Gerelateerd