Verduursamen

O, man, het kon zo koud zijn en zo vochtig in onze woning. We zongen elke avond ‘Hier in huis zelfs waait de wind.’ We namen dat op de koop toe, we waren allang blij dat we een huis hadden.

Als je in de erker zat, voelde je de kou zwaar op je schouders rusten. Binnen een paar minuten waren je spieren verstijfd. Geen geld voor bloemen voor de ramen, ’s winters stonden ze er geheel gratis op. Dat was nog in de tijd dat de Rayonhoofden van de Elf Steden de koppen regelmatig bij elkaar staken. Mijn vriendin was een meester in het naaien van tochtworsten, maar die lagen machteloos te rillen voor de deuren, het huis was zo lek als een mandje. We constateerden het, we draaiden de kachel flink op, dat was het enige dat we doen konden. Verduurzamen, daar kwamen we gewoon niet op.

Merkwaardig is dat eigenlijk, achteraf. Ja, vergelijk je huis maar eens met je lichaam. Als je in de kou naar buiten gaat, pak je jezelf in, je zorgt dat het niet doortocht op je blote huid, je isoleert jezelf. Dat moet je met je huis natuurlijk ook doen, niets is vanzelfsprekender dan dat. Maar we deden het niet. We waren totaal niet energiebewust. Ja, eens per jaar, als het vaste bedrag dat we moesten betalen, verhoogd werd.

En toen kwam op een dag van gemeentewege, via de particuliere woonverbetering, de goede Sint, met thermoskussens met luchtkamers voor onder de vloer. Met thermopaneglas voor in de erker, met schuimblokken tegen de muren van onze eensteensuitbouw. Ik moest er ontzettend aan wennen. In het begin zette ik, ook in de winter, nog regelmatig een raam open omdat ik vreesde een centrale verwarmingswatje te worden. Mijn vriendin vond dat belachelijk, nergens op slaande mislukte stoerheid. Dus toen stopte ik ermee.

Ik ontdekte wat behaaglijkheid en comfort is en ik nestelde me er in. Ik stapte af van het idee dat een ieder die het behaaglijk heeft, zelfgenoegzaam en gezapig wordt. Strijdbaar behaaglijk, dat ben ik nu. Iemand die vindt dat we samen moeten verduurzamen, dat zelfs mensen die klimaatmaatregelen onzin vinden dat moeten doen, omdat ook die mensen ’s winters dikke jassen aandoen. Als je het jezelf gunt, gun het je huis of dat van je corporatie dan ook.

Wist je dat?
Bijna 40% heeft van de corporatiewoningen energielabel A of beter. Het aantal woningen met energielabel E, F of G is in het afgelopen jaar afgenomen van 247.300 naar 180.700 woningen. Huurders ervaren de kwaliteit van hun woning ook echt als beter naarmate de woning een beter energielabel heeft.
Lees er meer over in de Aedes-benchmark onderwerp duurzaamheid.

Foto: Werry Crone

Wil je elk kwartaal Aedes-Magazine in jouw inbox?