In deze tijd van verandering, onzekerheid en forse opgaven let commissaris Ruud Geelhoed er extra op dat een corporatie wendbaar is. Net als op het basketbalveld.
Muziek, Citroën DS (de Snoek) en basketbal. Dat typeert Ruud Geelhoed in zijn vrije tijd. Als je binnenkomt valt vooral de wandvullende platenkast op. Het begon ooit met The Beatles, vertelt hij. ‘Ik was nooit zo van de Stones. Daarna volgden Pink Floyd, Roxy Music. Tegenwoordig luister ik veel Indie – muziek die uitkomt op onafhankelijke platenlabels.’
In zijn studententijd speelde hij bij de Delftse club Punch basketbal in de eredivisie. Dat heeft hem op een bepaalde manier gevormd. ‘Ik was spelverdeler, gunde een ander de score. Daar heb ik geleerd te kijken naar wat er in het team gebeurt, hoe het harmonieert en de rollen zijn verdeeld. Het gaat er uiteindelijk om wat je als team bereikt, niet om de individuele scores.’
Dingen die ertoe doen
Inzichten die hij meegenomen heeft in zijn werkende leven. Ruud heeft een lange staat van dienst in vastgoedontwikkeling bij woningcorporaties en bij zorgorganisaties in de Randstad en daarna in zijn eigen bedrijf. Hij zit vol met anekdotes.
In Den Haag was hij onder andere betrokken bij de ontwikkeling van sociale woningbouw op de Vinex-locaties Ypenburg en Wateringse Veld en bij de herstructurering van de Transvaalbuurt. Ook begeleidde hij bij een zorgcoöperatie de overdracht van zorgvastgoed van de overheid naar de individuele zorginstellingen.