Circulair

Dan denk je dat je goed bezig bent. Je hebt zonnepanelen en ook nog eens heel veel zon. Daar kan jij niks aan doen, maar je hebt het wel. Er is zelfs zoveel zon dat je energiemaatschappij je panelen afschakelt, omdat anders het lichtnet doorbrandt, maar daar kan jij ook niks aan doen. Je bent nog steeds goed bezig. 

Maar dan kom je er opeens achter dat die zonnepanelen van jou niet circulair zijn. Er is veel afval geproduceerd bij het fabriceren en er zitten grondstoffen in die niet hergebruikt kunnen worden. Dus, ondanks je zonnepanelen gaat je MPG omlaag. Je wat? Je MPG, je Milieuprestatie Gebouwen. Ongelofelijk. Je bent los van Poetins gas en bin Salmans olie en toch… Het is ook allemaal zo ingewikkeld.

Waar zijn de tijden gebleven dat de gashaard in je enkelglashuis tevreden stond te snorren. Niks tochtstrips, hier in huis zelfs waait de wind. Woede overvalt je, als je dan ook nog eens hoort dat het net geplaatste dubbele glas je MPG-tje nog verder doet kelderen. Je kookt. Je stoot 3 keer zoveel CO2 uit dan is toegestaan. Je stikt bijkans in de stikstof, het duizelt je, je gedachten draaien rond in cirkels. Ik ben niet circulair, ik ben niet circulair, ik ben niet circulair!

's Nachts kan je de slaap niet vatten. Je ligt als een plank in je bed. Je denkt aan je linkse vader met zijn Trabant. 4 uur nadat hij naar zijn werk was gereden, rook je de heerlijke lucht van de mengsmering nog. Dat was beslist niet circulair, niets was circulair, behalve de mens zelf. Stof was hij en tot stof keerde hij weder. Dat was nog voor de titanium kunstheupen, -knieën en -ellebogen.

Je legt je hand op je buik en je probeert je adem te laten zakken. Heel langzaam voel je hoe je lichaam zich ontspant op je Bedaffair-matras. Dan herinner je je plotseling waarom je juist dat matras, en dat biohennep dekbed had gekocht. Het waren circulaire producten, dat sprak je toen zo aan. In de zalige wetenschap dat je MPG hierdoor meer zal stijgen dan je zonnepanelen en je nieuwe dubbele glas die doen dalen, slaap je in.

En als je de volgende ochtend het plastic van je per stuk verpakte granola’s weggooit, denk je: Eigenlijk hè, eigenlijk is het niet meer dan logisch, dat we streven naar een wereld zonder afval.