‘Ik ben af en toe ten einde raad’

Esther van Leeuwen is dit jaar gescheiden. Het koophuis van haar en haar ex-man kan pas verkocht worden wanneer zij woonruimte heeft gevonden.

Esther wacht al een tijd op urgentie vanuit de gemeente Lansingerland en is af en toe ten einde raad. ‘Ik ben noodgedwongen veel uit huis, mijn ex zit vaak op de camping. We delen geen ruimten en eten niet samen.’ Het leven was voor haar al jaren overleven. ‘Mijn man was heel bepalend in onze relatie. Dat heeft mij erg onzeker gemaakt. Als ik hier weg ben, wil ik niet meer dat hij in mijn aura komt.’

Op kamers gaan met een hond is geen optie. Tijdelijk bij haar zus of kinderen intrekken – haar dochter woont in Rome – gaat niet. Waar Esther en haar kinderen vroeger grapjes over maakten is nu bittere ernst. ‘We bouwden altijd een kartonnen huis van een grote doos. Hier gaan we wonen, zeiden we dan. Of we maakten opmerkingen als: Dan ga je toch onder een brug slapen.’

Toch heeft Esther nu weer goede hoop: ‘Een nieuwe collega heeft mogelijk een woning in de verhuur. Hij gaat mij ook bij makelaars voordragen voor een 55-plus-seniorenflatje, ondanks dat ik nog net te jong ben. Als je met veel mensen praat, komen er altijd kansen.’