Torenhoge ambitie
Om zo ver te komen moest er eerst wel veel werk verzet worden. Armando Sorrentino, projectleider wijken bij Woonstad, werd betrokken op het moment dat het renovatieproject op een breekpunt stond. ‘De ambitie was torenhoog. Een slecht pand wilden we zoveel mogelijk circulair renoveren, duurzaam maken, sociaal houden; en dat binnenstedelijk én gefaseerd om iedereen zo lang mogelijk te laten wonen. Dat is een moeilijk proces, helemaal voor een groep bewoners die daar geen ervaring mee hebben.’
Ook Schiferli ondervond de intensiteit van het traject. ‘We moesten als één team met Woonstad samen tot een ontwerp komen. Terwijl binnen onze coöperatie scepsis was richting Woonstad – eerst nog De Nieuwe Unie – doordat we vanuit een situatie van sloopplannen kwamen. Soms moet je keuzes maken die een ander belang dienen. Bovendien is renoveren met zittende bewoning een grote uitdaging. Voor de bewonersgroep was het een steile leercurve, met saamhorigheid én frictie. Ik vind het waanzinnig dat het gelukt is.’
Corporatie in het klein
Na de oplevering nam W1555 het complex in beheer. Wat deze beheertaak precies omvat, moet nog verder uitkristalliseren. Voorlopig doet de coöperatie alleen het sociale beheer, zoals mutaties, passend toewijzen, communicatie met de buurt en conflictoplossing. Schiferli: ‘We hebben de 46 adressen verdeeld in 7 groepen, waarin iedereen z’n eigen verantwoordelijkheid heeft. Het is ongelofelijk veel werk: je bent eigenlijk een corporatie in het klein, maar dan op vrijwillige basis.’