‘Nieuwbouw? Kom maar op’

Het is geen nieuws meer dat er grote woningnood heerst. Daar zijn meerdere oorzaken voor. Zoals schaarste aan bouwlocaties, gemeenten die worstelen met capaciteitstekorten, onvoldoende investeringsmogelijkheden, om er een aantal te noemen. Er zijn ook meerdere oplossingsrichtingen, knoppen waaraan we kunnen draaien. Beleidsmatige en financiële knoppen, zoals het afschaffen van de jubelton, wijzigen van de hypotheekrenteaftrek, het bestrijden van speculatie en – eindelijk – gaan er nu ook steeds meer stemmen op om de verhuurderheffing af te schaffen. Het was te horen tijdens de woonprotesten. Maar ook hoogleraren, Kamerleden en zelfs minister Ollongren zeggen dat de heffing afgeschaft moet worden. De eerste stap daarvoor is gezet met de korting van 500 miljoen euro op de heffing.

Afschaffen van die heffing betekent wel dat er druk komt op de prestaties van woningcorporaties. Kom maar op, denk ik dan. Met de 2 miljard euro die we dan niet meer jaarlijks hoeven af te staan, kunnen we veel woningen verduurzamen en investeren in leefbare en betaalbare wijken. Afschaffen van de heffing geeft ons ruimte om veel meer nieuwe woningen te kunnen bouwen.

Nieuwbouw leidt tot verlichting van de oververhitte woningmarkt. En doorstroming. We hebben op dit moment enorme wachtlijsten. Dus of je nu vervangende nieuwbouw neerzet, of woningen die aanvullend zijn op de huidige voorraad: mensen zullen er willen wonen. Meer verhuisbewegingen betekenen ook dat er woningen vrijkomen voor jonge gezinnen, starters op de woningmarkt of mensen die urgent een ander huis nodig hebben.

Elke verhuizing zorgt voor nieuwe verhuizingen en bovenal voor weer meer perspectief. Mensen kunnen misschien dichter bij hun werk gaan wonen, of verhuizen naar een huis met een extra kamer zodat het eerste kindje er toch kan komen. Elke verhuizing geeft weer nieuwe mogelijkheden. En dat maakt dat de nieuwbouwopgave voor ons allemaal weer perspectief gaat bieden. Al zal dat echt nog even duren.